هنر

1. هنر با سرگرمی متفاوت است. جهان سرگرمی کارش در جهت فراموشی و درنهایت حذف خرد و سنجش آن از زندگی‌ست؛ یعنی رسالتش تهی‌کردن مبانی نقادی‌ست، پس نه اینکه به خدمت گرفته می‌شود، بلکه درواقع تنها برای خدمت به ناآگاهی و فراموشی و حذف کار می‌کند.

2. فهم اینکه اثر هنرمند از هنر جداست مرحله‌ی خوبی برای مخاطب ایرانی‌ست اما نباید از یاد ببریم که این گزاره مربوط به هنر است و نه سرگرمی( اینترتیمنت). فهم اینکه هنر از هنرمند جداست یک دستاورد است اما به معنای رفع مسئولیت اجتماعی و سیاسی برای هنرمند به عنوان شهروند نیست.  جدای از این فاصله‌ی میان اثر و مولف در نهایت به حذف مولف در اثر می‌انجامد و نه از متن اجتماع، متن حجت نهایی است و حتما این اثر یا متن باید توانایی توضیح خود را داشته باشد، اما اینترتیمنت امکان توضیح خود را ندارد. 

3. جهان هنر جهان تکنیک بود و سپس  به تلاش برای توضیح احساس و حواس ، اما دیگر نمی‌تواند که باشد؛ مسئله‌ی هنر تخیل و تجسم و تصور و تبیین بود و پس از این مسئله‌اش هوش و تکنیک خواهد بود. پس قطعا عرصه‌ای برای جدال با مفهوم «دموکراسی» نیست؛ در این معنا هنر دیکتاتور است! چراکه قراری برای رعایت اقلیت و یا امکان تحقق رای  المان‌های  اکثریت را در خود ندارد. یعنی از منظر سیاسی مثلا تکرار و یا حضور یک درجه‌ی دومینانت در دو دانگ یا اسکل موسیقی نه به دموکراسی میان نت‌ها که اتفاقا به عکس آن یعنی تمرکز قدرت آن درجه یعنی دیکتاتوری یک درجه به کل اثر جلوه می‌کند. از همین روی موسیقی دستگاهی ایرانی نمونه‌ی درستی از  یک موسیقی تمامیت‌گرا و غیردموکراتیک، احساسی و بدون خرد سنجشگر و نقاد است و از دل این موسیقی نیز به راحتی دیکتاتوری محلی سربرمی‌آورد.  

4. آیا می‌توان از یک کاربر اینترتیمنت که دچار اختلال در حواس یا روان‌نژند است حمایت ساختاری کرد؟ بله، چگونه؟ با کمک‌های پزشکی و درمانی، مشاوره و معرفی به کانون‌های مربوط جهت حمایت! جز این راه منطقی و مفیدی در دسترس نیست جراکه برخورد سیستم با کاربر اینترتیمنت کاملا ابزاری‌ست. سیستم کاربر اینترتیمنت را می‌دوشد و می‌فروشد و دور می‌ریزد. در این میانه چگونه یک شاعر به دفاع از اینترتیمنت می‌پردازد و حشویات سکسیستی را توجیه می‌کند؟ چه کسی گفته ضدیت با سکسیسم یعنی دیکتاتوری؟ اینترتیمنت متهم به ابزاری کردن بدن زن است، آیا باید «گشت موزیک» گذاشت و مردم و خواننده اینترتیمنت را بازجویی کرد؟  اگر آموزش باشد، خیر! اما این اموزش برای همه نیست گویا! مسئله این است که در خلا یک نظام آموزشی نباید ادرس اشتباه به مخاطب بدهیم.