پیرامون مسئله شر
بیماری‌ها، بلایای طبیعی مانند زلزله و سونامی که باعث مرگ زجرآور، بی‌خانمان شدن، ناقص شدن و از دست دادن خویشان و نزدیکان می‌شود، ستم و جفاکاری انسانها در حق یکدیگر، درد و رنج حیوانها در طبیعت از جمله مصادیق شر هستند. دلیل اینکه این رویدادها را شر می‌نامیم این است که موجب رنج، درد، و آزار موجوداتی می‌شوند که توان تجربه درد و رنج را دارند. چگونه ممکن است خداوندی که همه کار می‌تواند بکند و به همه چیز داناست و خیر مطلق است جهانی بیافریند که در آن شر وجود داشته باشد؟ اگر خداوند هم جهان و هم انسان و هم حیوانها را آفریده است، می‌داند چه رویدادهایی موجب درد و رنج و آزار آنها می‌شود. پس چرا قدرت، دانش و خوبی او مانع از این نمی‌شود که ما از درد و رنج در امان باشیم؟ چرا نمی‌توانست جهان را به شکلی بیافریند که زندگی ما جانداران بهتر و لذتبخش‌تر باشد؟
در فلسفه، پرسش‌های این چنین در بحث «مسئله‌ی شر» بررسی می‌شود. در «پیرامون مسئله‌ی شر»، نویسنده به طرح و بررسی این چالش و نقد پاسخ‌هایی که به آن داده شده، پرداخته است.
- ۹۸/۰۳/۰۹