نامه ای به رسانه

رسالت خود را فراموش نکنید،انسان ها زنده اند تا به سهم خود بشر را به موجودی اخلاق مدار و دانش دوست تبدیل کنند.
همانطور که افلاطون گفته بود سران حکومت،همانند خود افراد جامعه هستند پس اگر گذرتان به حکومتی افتاد که در آن بی عدالتی، دزدی، اختلاس و کثافت بازی جولان می داد قطع به یقین بدانید آن افراد از جهنم نیامده اند بلکه از بطن همان سیستمی امده اند که ما نیز حضور داریم پس ایدوئولوژی حاکم شخصیت یک ملت را نشان می دهد.
شما باید به خودتان تعهد بدهید که در راه گسترش خرد و اگاهی کمر همت ببندید و پا پس نکشید شاید همان مطلبی که شما پست می کنید همانی را از جهالت نجات دهد که فردای حکومت در دست راستش قرار دارد.
در این زندگی چند صباحی زنده اید عده ای برده ی ثروت،قدرت و شهوت می شوند و توده ای را به اسارت می کشند، در ان توده من و شما کنار هم زندگی را از یاد برده و به موجودی صرفا زنده ی منفعل تبدیل خواهیم شد.
به خودتان بیاید ،جلوی ناحق سر خم نکنید و پشت حق را هم بگیرید، بهراسید از افرادی که به شما می گویند خودتان را قاطی ماجرا نکنید و کاری به کسی نداشته باشید.
کسی که عمدا خود را گم کرده باشد هیچ احدی نمیتواند راهش را به او بشناساند،تنها نباتات و حیوانات ضعیف  الاراده  پذیرنده زندگی میکنند،شما انسانید شرف و وجودتان را با هیچ قیمتی نفروشید چرا که دیگر نمیتوانید ان را بخرید.
نگذارید داغِ خودفروشی بر پیشانی شما بچسبد، هیچ جراحی و دکتری نمیتواند آن را کنار نهد،یکبار خودتان را بفروشید دومینه وار دوباره و چند باره این کار را می کنید چرا که عنصر وجودی خود را به این کار ننگین خو داده اید.

چند روز با شرف، متعهد به خودتان و رسالتتان زندگی کنید اما عمری توسری خور برده وار زنده نباشید.